W przypadku pozostałych licencji minimalny okres dokonywania odpisów amor-tyzacyjnych jest dłuższy i wynosi 60 miesięcy (por. np. art. 22m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Mimo iż ustawa powyższa nie wspomina w ogóle o prawach pokrewnych, mieszczą się one w uzupełniającej kategorii pojęciowej „pozostałych wartości niematerialnych i prawnych”, dlatego też pięcioletni, minimalny okres amortyzowania powinien być w ich przypadku również stosowany.

Odwołanie dyrektora może również nastąpić na podstawie umotywowanego wniosku rady szkoły, rady pedagogicznej lub organu nadzorującego szkołę. Odwołanie dyrektora szkoły w trybie nagłym, w ciągu roku szkolnego bez wypo- wiedzenia jest działaniem wymagającym dużej rozwagi organu prowadzącego. Zarzuty muszą być poważne, dotyczyć zaniedbań, których tolerowanie ze względu na dobro szkoły, uczniów, nauczycieli, społeczności lokalnej jest niedopuszczalne. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że fakt odwołania dyrektora w ciągu roku szkolnego dezorganizuje pracę placówki, wzbudza zrozumiałe emocje w środowisku i w sposób naturalny w mniej czy bardziej rozbudowanej formie trafia do dzieci, zakłócając proces dydaktyczno-wychowawczy. Dyrektor odwołany z funkcji pozostaje nadal nauczycielem danej szkoły, a odwołanie w trakcie roku w sposób znaczący wpływa na jego pozycję w szkole i środowisku. Warto o tym pamiętać, podejmując taką decyzję.

Status prawny twórców i artystów wykonawców w kontekście problematyki ubezpieczeń społecznych zmieniło wpisanie do art. 8ustawyz 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) ust. 2a, stwierdzającego, iż za pracownika w rozumieniu tej ustawy uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

Rada pedagogiczna jest kolegialnym organem szkoły w zakresie realizacji jej statutowych zadań dotyczących kształcenia, wychowania i opieki, ma także wpływ na całość życia szkoły. Właściwie kierowana, odpowiednio motywowana może się stać czynnikiem decydującym o sukcesach dydaktyczno-wychowawczych szkoły, a sam dyrektor może w niej zyskać ważnego sojusznika swoich organizatorskich działań.

W szkołach i placówkach, zgodnie z art. 56 USO, mogą działać, z wyjątkiem partii i organizacji politycznych, stowarzyszenia i organizacje, których celem statutowym jest działalność wychowawcza albo rozszerzenie i wzbogacanie form działalności dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej. Zgodę na podjęcie działalności wyraża dyrektor po uprzednim uzgodnieniu warunków tej działalności i po uzyskaniu pozytywnej opinii rady szkoły.

– organizuje, prowadzi i przygotowuje zebrania rady pedagogicznej (art. 40, ust. 6 USO),

– ustala po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej organizację pracy szkoły, w tym zwłaszcza tygodniowy rozkład zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych,

– wstrzymuje wykonanie uchwał rady pedagogicznej (art. 41, ust. 3 USO), jeżeli zostały podjęte niezgodnie z prawem ,

– przydziela nauczycielom, w uzgodnieniu z radą pedagogiczną, prace i zajęcia, o których mowa w art. 41, ust. 2, pkt 4 USO,

Do spraw o ogólniejszym charakterze należąjeszcze dwie kwestie: 1) powiązania podatków z obrotem cywilnoprawnym w sferze prawa autorskiego i praw pokrewnych oraz 2) kontekst międzynarodowy opodatkowania praw autorskich i praw pokrewnych.

W przypadku opodatkowania, związanego z prawami autorskimi i prawami po-krewnymi decydujące znaczenie mają publicznoprawne stosunki na linii podatnik – organ podatkowy, w przeciwieństwie do opartego na równej formalnie pozycji stron obrotu cywilnoprawnego. Mimo to obrót ten stanowi niezbędny warunek opodatkowania podmiotów wyłącznie uprawnionych, także występujących w roli licencjodawców oraz następców prawnych tych podmiotów. Efektem dokonywanych transakcji jest bowiem zaistnienie podstawy opodatkowania, którą w zakresie obrotu majątkowymi prawami autorskimi lub majątkowymi prawami pokrewnymi stanowi dochód w postaci otrzymanego wynagrodzenia (podatki dochodowe) oraz wartość przenoszonego prawa, wyrażona w jego cenie (podatek od czynności cywilnoprawnych).

Wypowiedzenie jest najczęściej spotykanym sposobem rozwiązania umowy 0 pracę. W drodze wypowiedzenia może być rozwiązana umowa zawarta na czas nie określony i na okres próbny. Prawo wypowiedzenia umowy przysługuje zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi. Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy na sześć miesięcy, strony mogą zamieścić w umowie klauzulę umożliwiającą wcześniejsze rozwiązanie umowy za uprzednim dwutygodniowym wypowiedzeniem.

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna ma stosunkowo niewielkie znaczenie w obrocie cywilnym i znajduje zastosowanie najczęściej między osobami fizycznymi (prezenty imieninowe, darowizny między krewnymi). Celem darowizny jest bezpłatne przysporzenie majątkowe na rzecz drugiej osoby, kosztem majątku darczyńcy.

Przedawnienie jest pojęciem związanym z upływem czasu. Jako instytucja prawna występuje nie tylko w prawie cywilnym, lecz również w prawie karnym, administracyjnym, finansowym i niektórych innych dziedzinach prawa materialnego. W prawie cywilnym obok przedawnienia występują także inne instytucje wiążące się z upływem czasu, zaliczamy do nich w szczególności:

Zastaw może być ustanowiony przez zawarcie odpowiedniej umowy między stronami (zastaw umowny) lub powstaje w określonych okolicznościach z mocy samej ustawy (zastaw ustawowy).

Gospodarczym celem zastawu jest zabezpieczenie wierzytelności. Zastaw może zabezpieczać wierzytelność już istniejącą, wierzytelność przyszłą lub wierzytelność warunkową, to znaczy taką, co do powstania której nie ma pewności. A więc zastaw jest czymś wtórnym w stosunku do istniejącej wierzytelności. Ma on zabezpieczać interesy wierzyciela zwłaszcza wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że dłużnik nie spełni świadczenia.

Pomiędzy gościem hotelowym a przedsiębiorstwem hotelarskim, właścicielem pensjonatu lub podobnego zakładu dochodzi do skutku specjalnego rodzaju umowa, uregulowana fragmentarycznie przepisami art. 846-852 k.c. Jest to umowa mieszana, łącząca w sobie składniki najmu, przechowania, a także sprzedaży, umowy zlecenia i umowy o dzieło.

Przez umowę hotelową hotel zobowiązuje się dać gościowi używanie pokoju, apartamentu lub miejsca w hotelu oraz spełniać ewentualne dodatkowe usługi i świadczenia, a także czuwać nad wniesionymi przez gościa rzeczami, w zamian za umówioną zapłatę.

Poręczenie jest umową, w której poręczyciel zobowiązuje się wobec wierzyciela do wykonania zobowiązania dłużnika w przypadku, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał.

Poręczenie znajduje zastosowanie w umowach o kredyt bankowy i przy sprzedaży na raty, gdzie instytucja udzielająca kredytu stara się lepiej zabezpieczyć przed ewentualną nieuczciwością lub niewypłacalnością dłużnika. Organy paszportowe wymagają niejednokrotnie od osoby zobowiązanej do płacenia renty alimentacyjnej przedstawienia oświadczenia poręczyciela, że w razie potrzeby przejmie na siebie obowiązek alimentacyjny.

Złożony charakter prawa cywilnego, bogactwo norm w nim zgromadzonych oraz waga stosunków przez nie regulowanych dyktują potrzebę wewnętrznego usys-tematyzowania tej gałęzi prawa. Według przyjętego podziału na prawo cywilne składają się:

– część ogólna,

– prawo rzeczowe,

– prawo zobowiązaniowe,

– prawo spadkowe.

Część ogólna zawiera te normy, które regulują zagadnienia wspólne dla pozostałych działów prawa cywilnego (podmioty, mienie, czynności prawne, przedawnienie itd.). Przepisy części ogólnej zawarte są w księdze I kodeksu cywilnego.