Praktyczne problemy

Praktyczne problemy powstają natomiast przy rozpatrywaniu szczegółów rozliczenia. Chodzi głównie o dwie dyskusyjne kwestie:

– 1) jak ustalić zakres twórczej działalności danego pracownika oraz

– 2) jak przeprowadzić samo rozliczenie, od jakiej części wynagrodzenia pracowniczego.

Ad 1). Pierwsza kwestia dotyczy odpowiedniego udokumentowania faktu działalności twórczej w dokumentacji pracowniczej, na którą składają się umowa o pracę, regulaminy wynagradzania, zakresy obowiązków itp. To, że określona część pracowników jest jednocześnie twórcami lub artystami wykonawcami w rozumieniu prawa autorskiego i praw pokrewnych, powinno znaleźć w powyższych aktach stosowne odzwierciedlenie. Bardzo ważne jest przy tym, aby wszelkie zapisy w tekstach umów o pracę lub innych dokumentach przeprowadzane były za obopólnym porozumieniem stron stosunku pracy. Konieczne jest bowiem zaakceptowanie ich, najlepiej na zasadzie złożenia podpisu, przez zainteresowanego korzystaniem z 50-procentowych odliczeń pracownika.

Ad 2). W przypadku drugiego zagadnienia istotne jest, aby pracownicy nie byli mechanicznie traktowani w jednakowy sposób przez przyjmowanie dla nich takich samych rozgraniczeń procentowych odnośnie do wypłacanego im wynagrodzenia, które honorować ma wykonywanie przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę zarówno prac twórczych, jak i pozostałych, nietwórczych obowiązków.

W razie gdyby pracodawca i pracownik nie mogli dojść do porozumienia w kwestii wysokości dopuszczalnych w danym przypadku 50-procentowych kosztów uzyskania przychodów, pozostaje udanie się do sądu, który jest władny rozstrzygnąć, czy kwestionowane przez pracodawcę działania pracownika rzeczywiście nie posiadają twórczego lub artystycznego charakteru. W tej chwili nie doszło jeszcze do wy-krystalizowania się powszechnie stosowanych, nie budzących żadnych wątpliwości zasad postępowania w powyższym zakresie.