Organizacja pracy w szkole S placówce oświatowej

Szkoła jest specyficznym zakładem pracy. Jej specyfika wynika z zadań, jakie realizuje, z toku, form i tiybu, w jakim odbywają się procesy realizacyjne, z zatrudniania różnego rodzaju pracowników, podlegających różnym przepisom, normującym tak sposób ich zatrudniania i zwalniania, jak i zakres kompetencji. Niejednokrotnie na kartach tego opracowania widzenie szkoły jako instytucji realizującej zadania zawarte w Ustawie o systemie oświaty czy Karcie nauczyciela przeważa nad widzeniem jej jako zakładu pracy, w którym dyrektor jako pracodawca jest organizatorem i siłą sprawczą zachodzących w niej procesów. Warto więc widząc tę specyfikę, patrzeć na dyrektora szkoły jako na menedżera, któiy jest w stanie panować nad całością pracy szkoły oraz zarządzać nią kompetentnie, tj. gospodarnie, energicznie i odpowiedzialnie. Pojęcie kompetencji zawiera w sobie zakres pełnomocnictw i praw do działania, ale wymaga również odpowiednich kwalifikacji i zdolności do ponoszenia odpowiedzialności. Jedną z wielu kompetencji mene-dżerskich jest kompetencja działania zgodnie z prawem. Aby działać skutecznie, trzeba wiedzieć, co ogranicza nasze działanie, a jakie przepisy, właściwie in-terpretowane, przemawiać będzie na naszą korzyść. Znajomość prawa w szerokim zrozumieniu tego pojęcia jest pierwszą przesłanką sukcesu.

Inną kompetencją, nie mniej ważną, jest kompetencja interpersonalna. Jest to umiejętność radzenia sobie z pracownikami w ten sposób, aby rozpoczęte działania były kontynuowane do osiągnięcia zamierzonych celów, aby pracowano w sposób wiążący wartości i cele pracownika z wartościami i celami firmy jako całości. Nim więc przejdziemy do konkretnych, obowiązujących w szkole rozwiązań organizacyjnych, wynikających z kodeksu pracy i rozporządzeń szczegółowych, skoncentrujmy się na kompetencjach interpersonalnych. Ta umiejętność kształtowana na gruncie wiedzy o sobie i o współpracownikach, dzieciach, rodzicach pozwala poznać człowieka, zrozumieć jego system wartości, hierarchię potrzeb, cele życiowe i zawodowe, postawę w stosunku do siebie i otoczenia. Aby to mogło nastąpić, muszą być spełnione pewne warunki, które sprawiają, że menedżer staje się kompetentny interpersonalnie. Należą do nich jasne reguły komunikowania się.