Pojęcie prawa rzeczowego
Prawo rzeczowe to dział prawa cywilnego normujący prawo własności i inne prawa do rzeczy. Przysługujące określonym osobom prawa do rzeczy, które zostaną dalej omówione, nazywamy także prawami rzeczowymi, termin ten jest więc używany zarówno w znaczeniu przedmiotowym (dział prawa cywilnego), jak i podmiotowym (prawa poszczególnych osób do rzeczy). Do praw rzeczowych, które mogą przysługiwać osobom fizycznym i prawnym, a które reguluje omawiany dział prawa cywilnego, zaliczamy:
– prawo własności,
– ograniczone prawa rzeczowe.
Prawa rzeczowe charakteryzują się dwiema cechami. Po pierwsze, należą one do grupy praw podmiotowych bezwzględnych, w odróżnieniu na przykład od praw wynikających z zobowiązań, które mają charakter względny. Prawa rzeczowe służą więc przeciwko wszystkim. Po drugie zaś, prawa rzeczowe dotyczą rzeczy, są prawami odnoszącymi się do określonej rzeczy ruchomej lub nieruchomej.
Prawa rzeczowe jako prawa podmiotowe bezwzględne są skuteczne przeciwko naruszeniom chronionych dóbr ze strony jakiejkolwiek osoby. Prawa te są chronione w razie każdego bezprawnego ich naruszenia. Na przykład ochrona prawa własności, najważniejszego i występującego najczęściej prawa rzeczowego, realizowana jest w stosunku do każdego, kto pozbawia właściciela posiadania rzeczy, albo w inny sposób narusza jego uprawnienia właścicielskie. Właściciel może żądać wydania rzeczy od każdej osoby, u której rzecz się znajduje.