Wykonanie zobowiązań wzajemnych
Przy omawianiu podziału umów na jednostronnie i dwustronnie zobowiązujące była mowa o tym, że szczególnym rodzajem umów dwustronnie zobowiązujących są umowy w z aj e m n e, to znaczy takie, w których strony zobowiązały się do świadczeń ekwiwalentnych, świadczeń mających dla nich wzajemnie równą wartość. Wykonanie zobowiązań wynikających z takich umów, czyli zobowiązań wzajemnych, oparte jest na szczególnych zasadach.
Świadczenia wynikające z umów wzajemnych powinny być spełnione j edn o- cześnie przez strony (art. 488 § 1 k.c.). Obowiązek wcześniejszego świadczenia musi wynikać wyraźnie z umowy, ustawy lub wydanego w sprawie orzeczenia sądowego.
Strona, która nie otrzymała świadczenia w terminie, może wstrzymaćsię ze świadczeniem wzajemnym. Prawo wstrzymania się ze świadczeniem ma na celu skłonienie kontrahenta do wykonania umowy.
Prawo wstrzymania się ze spełnieniem umówionego świadczenia w pewnym przypadku służy także stronie, która w umowie wzajemnej zobowiązała się świadczyć wcześniej niż partner. Ma to miejsce wtedy, gdy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony spełnienie świadczenia przez tę stronę jest wątpliwe (art. 490 k.c.). Prawo to nie służy stronie, jeśli o złym stanie majątkowym partnera w chwili zawarcia umowy wiedziała lub przy dołożeniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.