UMOWA PRZECHOWANIA

Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Przechowanie jest umową realną. Do jej zawarcia potrzebne jest więc nie tylko porozumienie stron, lecz również wydanie rzeczy do rąk przechowawcy.

Umowa przechowania może być zarówno odpłatna, jak i nieodpłatna, jednak zasadą jest odpłatność. Przechowanie jest nieodpłatne tylko wówczas, gdy strony w umowie wyraźnie tak postanowiły, albo gdy wynika to z okoliczności (np. przechowanie roślin domowych przez sąsiadów na czas urlopu).

Umowa przechowania znajduje częste zastosowanie w praktyce, zwłaszcza w odniesieniu do drobnych rzeczy ruchomych. Zawiera się ją w szatni uczelnianej, kawiarni czy filharmonii, oddając teczkę przed wejściem do muzeum, alkohol do depozytu przed wejściem na stadion. Odrębnie uregulowanym rodzajem przechowania jest umowa składu. Umowa przechowania nie wymaga szczególnej formy, często też dochodzi do skutku w sposób dorozumiany, na przykład przez położenie okrycia na ladzie

Leave a Reply