UMOWA DZIERŻAWY

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić umówiony czynsz. Umowa dzierżawy jest zbliżona do umowy najmu z następującymi różnicami.

– Przedmiotem umowy dzierżawy mogą być rzeczy indywidualnie oznaczone, tak samo jak przy najmie, lecz przepisy o dzierżawie stosuje się odpowiednio także do dzierżawy praw (np. prawa łowieckiego).

– Najważniejsza różnica polega na tym, że najemca może rzeczy używać, natomiast dzierżawca może rzecz użytkować, tzn. używać oraz pobierać z rzeczy pożytki (plony, zyski). Tak więc odpłatne oddanie pewnego gruntu wczasowiczom pod namioty do używania następuje na podstawie umowy najmu oddanie tego samego gruntu pod uprawę, do użytkowania, do gospodarczego eksploatowania przez osobę, która może pobierać dla siebie plony, to już umowa dzierżawy.

– W razie braku postanowień umownych w tym względzie, do umów dzierżawy odnoszą się nieco inne przepisy dotyczące czynszu i terminów wypowiedzenia niż w odniesieniu do umów najmu. Czynsz jest płatny z dołu w terminie zwyczajowo przyjętym, a w braku odpowiedniego zwyczaju – półrocznie z dołu. Różnice te podyktowane są tym, że przedmiotem umów dzierżawy są przeważnie grunty i zabudowania.

Leave a Reply