Sporna kwestia domów studenckich

Odmówić przyjęcia tych rzeczy na przechowanie hotel może tylko wówczas, gdy zagrażają one bezpieczeństwu, albo gdy – w stosunku do wielkości lub standardu hotelu – mają zbyt dużą wartość lub zajmują zbyt dużo miejsca. Przepisy o odpowiedzialności hoteli stosuje się odpowiednio do zakładów kąpielowych, jednakże ich odpowiedzialność nie obejmuje w zasadzie rzeczy, których do takich zakładów zazwyczaj się nie wnosi.

Zgodnie z przepisem art. 846 § 1 k.c. omawiane zasady odnoszą się nie tylko do hoteli sensu stricto,lecz także do „podobnych zakładów”. Za owe podobne zakłady uznaje się na przykład domy wczasowe, pensjonaty, sanatoria i prewentoria, motele, domy wycieczkowe, schroniska, pokoje gościnne. Sporna jest kwestia domów studenckich, internatów i hoteli pracowniczych. W literaturze przeważa pogląd, że nie należą one do zakładów ponoszących omawiany rodzaj odpowiedzialności za rzeczy mieszkańców. Ogólnie rzecz biorąc pogląd o konieczności szerokiego rozumienia przepisu art. 846 k.c. nie jest w literaturze kwestionowany .

Poszkodowany powinien o szkodzie niezwłocznie zawiadomić kierownictwo hotelu lub innego zakładu, w którym doznał szkody, w przeciwnym razie jego roszczenie wygasa (art. 847 k.c.).

Przedsiębiorstwo hotelowe nabywa ustawowe prawo zastawu na rzeczach wniesionych przez klienta dla zabezpieczenia swoich roszczeń z tytułu goszczenia, żywienia i wydatków poczynionych na gościa (np. telefony zamiejscowe).