Pełna zdolność do czynności prawnych

Pełną zdolność do czynności prawnych osiąga człowiek z chwilą ukończenia osiemnastu lat. Wcześniej może uzyskać pełnoletność, a zatem i pełną zdolność do czynności prawnych dziewczyna, która na podstawie zezwolenia sądu wyjdzie za mąż. Sąd może udzielić takiego zezwolenia w ważnych przypadkach (np. ciąża), o ile dziewczyna ukończyła już szesnaście lat. Uzyskanej w ten sposób pełnoletności nie traci, nawet gdyby jej małżeństwo ustało przed ukończeniem osiemnastego roku życia.

Człowiek dysponujący pełną zdolnością do czynności prawnych może w granicach przewidzianych prawem cywilnym dokonywać wszelkich czynności i wywoływać na tej drodze zamierzone skutki prawne.

Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają osoby, które ukoń-czyły trzynaście lat oraz osoby częściowo ubezwłasnowolnione. Czynność prawna osoby posiadającej ograniczoną zdolność do czynności prawnych wymaga do swej ważności zgody przedstawiciela ustawowego tej osoby (rodziców, a w razie ich braku opiekunów), jeśli rozporządza ona swym prawem lub zaciąga zobowiązanie, w przeciwnym razie zgoda taka nie jest potrzebna. Umowy, czyli dwustronne czynności prawne, są ważne także wtedy, gdy post

factum zostaną potwierdzone przez przedstawiciela ustawowego osoby małoletniej lub przez nią samą po dojściu do pełnoletności. W chwili zawarcia umowa taka ma postać tzw. czynności prawnej niezupełnej (negotium claudicanś) i jej ważność pozostaje jak gdyby w zawieszeniu staje się ważna i to od chwili jej zawarcia (ex tunc), jeżeli zostanie potwierdzona1(). Wyłączone, nawet za zgodą przedstawiciela ustawowego, jest dokonywanie takich czynności, dla których przepisy prawa cywilnego wymagają wyraźnie pełnej zdolności do czynności prawnych (np. sporządzenie lub odwołanie testamentu – art. 944 § 1 k.c.).