NABYCIE SPADKU

Na nabycie spadku, do którego prawo przy dziedziczeniu ustawowym wynika z przepisów, a przy dziedziczeniu testamentowym z wyrażonej w testamencie woli spadkodawcy, istotny wpływ ma również spadkobierca. Kodeks cywilny przyznaje mu bowiem prawo decydowania, czy chce dziedziczyć spadek, do którego został powołany. Spadkobierca może w tym zakresie podjąć jedną z trzech następujących decyzji (art. 1012 k.c.):

– przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste),

– przyjąć spadek z ograniczeniem odpowiedzialności za długi (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza),

– odrzucić spadek.

Proste przyjęcie spadku powoduje przejście na spadkobiercę całego majątku spadkodawcy, a więc zarówno wszystkich jego praw majątkowych (własności nieruchomości i rzeczy ruchomych, wierzytelności i in.), jak i obowiązków (przede wszystkim długów). Wiąże się to bezpośrednio z zakresem odpowiedzialności spadkobiercy, który w takim przypadku odpowiada za długi spadkodawcy bez ograniczeń, zarówno odziedziczonym, jak i własnym majątkiem. Ponieważ długi spadkowe mogą przekraczać aktywa, oczywista jest konieczność podejmowania decyzji o przyjęciu spadku w sposób odpowiedzialny, po dokładnym zaznajomieniu się z sytuacją majątkową spadkodawcy i ze świadomością skutków złożonego oświadczenia.