Forma testamentu

Z punktu widzenia swojej formy testament jest zawsze czynnością prawną wymagającą formy szczególnej. Jednakże nie jest to jedna forma – przepisy kodeksu cywilnego znają kilka form testamentu. Wymagania co do formy testamentu są zróżnicowanie przede wszystkim w zależności od tego, czy testament jest sporządzony w normalnych, czy też w nadzwyczajnych okolicznościach. Na tym tle odróżnia się: 1) testamenty zwykłe, 2) testamenty szczególne.

Do testamentów zwykłych (art. 949-951 k.c.) zalicza się: a) testament holograficzny, b) testament notarialny, c) testament allograficzny. Testament holograficzny (własnoręczny) sporządza spadkodawca spisując swoją ostatnią wolę pismem ręcznym oraz zaopatrując ją podpisem i datą. Wyłączone jest więc stosowanie wszelkiego rodzaju pisma mechanicznego (maszyna do pisania, drukarka komputerowa itp.). Brak daty nie pociąga za sobą nieważności testamentu, jeżeli nie wywołuje wątpliwości co do treści testamentu, zdolności spadkodawcy do jego sporządzenia lub wzajemnego stosunku kilku testamentów. Testament holograficzny może być przechowywany w dowolnym miejscu, powierzony zaprzyjaźnionej osobie, spadkobiercy, notariuszowi itd.

Testamentem notarialnym jest testament powstający w ten sposób, że spadko-dawca ustnie oświadcza notariuszowi swoją ostatnią wolę, a ten nadaje jej formę aktu notarialnego.

Testament allograficzny powstaje przez oświadczenie woli złożone przez spadkodawcę ustnie wójtowi lub innemu stale urzędującemu członkowi władz gminy w obecności dwóch świadków. Oświadczenie spadkodawcy spisuje się w protokole z podaniem daty. Protokół podpisuje spadkodawca, osoba sporządzająca protokół oraz świadkowie. W opisany sposób nie może sporządzić testamentu osoba głucha lub niema.