Czyny niedozwolone a odpowiedzialność

Z odpowiedzialnością tą spotykamy się w razie wyrządzenia szkody przez spadającą z okna doniczkę lub inną rzecz nie będącą częścią budynku.

Zajmujący pomieszczenie może się uwolnić od ponoszenia odpowiedzialności tylko przez wykazanie, że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej, albo z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności i której działaniu nie mógł zapobiec.

Za szkodę wyrządzoną przez zawalenie się budowli lub oderwanie jej części odpowiada samoistny posiadacz budowli, najczęściej właściciel (art. 434 k.c.). Poza całkowitym zawaleniem się budynku w grę wchodzi tu najczęściej oderwanie fragmentów murów, dachówek, wypadnięcie szyb okiennych, które spadając mogą wyrządzić komuś szkodę.

Uwolnienie się od odpowiedzialności jest możliwe po wykazaniu, że budowla była należycie konserwowana i że nie była dotknięta wadą. Jak więc widać, również ten rodzaj odpowiedzialności jest oparty na zasadzie ryzyka, podobnie jak odpowiedzialność za wyrzucenie, wylanie lub wypadnięcie przedmiotu z pomieszczenia.

Wzajemny stosunek dwóch omówionych wyżej przypadków odpowiedzialności deliktowej polega na wyłączaniu się. Pierwszy znajduje zastosowanie do przedmiotów nie złączonych z budynkiem i znajdujących się wewnątrz pomieszczeń, natomiast drugi do wszystkich przedmiotów mniej lub bardziej trwale złączonych z budynkiem czy budowlą .