UMOWA SPRZEDAŻY

Istota umowy sprzedaży

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Umowa sprzedaży jest umową wzajemną i umową konsensualną. Rodzi zobowiązanie do wykonania obustronnych ekwiwalentnych świadczeń .

Podstawowym obowiązkiem sprzedawcy jest przeniesienie na kupującego prawa własności sprzedawanej rzeczy oraz wydanie rzeczy, natomiast podstawowym obowiązkiem kupującego jest zapłacenie ceny i odebranie rzeczy. Obowiązki te, będące zarazem prawami drugiej strony, stanowią zespół niezbędnych cech każdej umowy sprzedaży (essentialia negotii). Każdą umowę, w której występują takie obowiązki, należy uznać za sprzedaż, chociażby strony nadały jej inną nazwę.

Prócz wymienionych obowiązków umowa sprzedaży rodzi także dalsze skutki, bądź to występujące z mocy przepisów ustawy (naturalia negotii), bądź też wynikające z postanowień umowy zmieniających lub uzupełniających ustawę (accidentalia negotii), np. obowiązek ponoszenia odpowiedzialności z tytułu rękojmi, obowiązek udzielania kupującemu wyjaśnień dotyczących przedmiotu sprzedaży i in.

Moment przejścia własności sprzedanej rzeczy na kupującego jest uzależniony od rodzaju rzeczy. Jeżeli przedmiotem umowy jest rzecz indywidualnie oznaczona, nabywca uzyskuje prawo własności w chwili zawarcia umowy, chyba że strony postanowiły w umowie inaczej, albo co innego wynika ze szczególnych przepisów prawa. Natomiast sprzedaż rzeczy gatunkowo oznaczonej oraz rzeczy przyszłej nie przenosi na kupującego prawa własności. Własność przechodzi dopiero w chwili wydania rzeczy. Jeśli zgodnie z umową sprzedaży rzecz ma być przesłana kupującemu, a w umowie nie zastrzeżono czego innego, za moment wydania rzeczy kupującemu uważa się powierzenie rzeczy przewoźnikowi.

Określenie momentu wydania rzeczy ma istotne znaczenie, gdyż ustawa wiąże z nim liczne skutki prawne. Między innymi z wydaniem rzeczy przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. W związku z tym ryzyka szkód transportowych, o ile nie umówiono się inaczej, obciążają kupującego.

Umowa sprzedaży rzeczy ruchomej nie wymaga żadnej szczególnej formy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Natomiast sprzedaż nieruchomości może być dokonana tylko w formie aktu notarialnego.